Przysiadła  myśl  na  obłoku

jak  drozd  na  gałęzi.

Wierci  się  bo jest  sama.

Niespokojna  bardzo

wypatruje  drugiej, następnej i  kolejnej.

Rozparła  się  wygodnie

jak  ptak  w  gnieździe.

Wszystkie  już są.

Zanurkowały w  puszystą  chmurę

jak  wróble  w  kałużę.

Wyłoniła  się  wiedza.