Przejdź do komentarzyWsobność
Tekst 44 z 42 ze zbioru: Jak u Beaty z Wolskich Obertyńskiej
Autor
Gatunekfilozofia
Formawiersz / poemat
Data dodania2023-11-18
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń353

Znużona, przesycona

widoczkami jak z pocztówek

tożsamymi

pejzażami

z wszystkich kierunków

stref umiarkowanych


Podziwiam

kręcący się wokół

własnego ogonka

liść z bezimiennego

drzewa

pośrodku niskiego dnia


Który przywołał

zapach zgrzebnych wakacji

woń wilgotnego

brezentu, mchu i szyszek

i rzeki rwącej

przypomnienie


Upierdliwego -

podobno: trzeba starszym wierzyć -

dzieciństwa, to właśnie nim

kazano się radować - - -

bo później

będzie gorzej lub nawet źle


14.11.2023



  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Żal jak ten w jednej z Etiud Chopina?
avatar
Świat z parkowej ławeczki widziany
może być piękniejszy
Niż ten w złote ramy ubrany
avatar
Z przyjemnością czytam.
Jednak zauważam, może wiem czy dobrze, że zmieniła się dynamika utworu.
© 2010-2016 by Creative Media
×