Arcydzieło. Mam pewne obiekcje. Na przykład. Jeśli chodzi o zająca. O szaraka. To on raczej występuje na łące, polach, oraz w lasach. Tam psy pojawiają się sporadycznie. Być może tak Ci pasowało bardziej do rymu, ale ja bym stawiał na lisy. Kuny. Oraz inne zwierza, co powodują popłoch u zająca.
Oraz - jakie to były konopie? Zadam pytanie wprost. Czy chodzi tu o konopie indyjskie? Ma to znaczenie wobec dalszego tekstu. O wyjaśnienie postaram się później. Jeśli kto zakwestionuje moją literę logiczną.

Ale skoro zasiadł do stołu, to wyjaśnienie już niepotrzebne. Pytanie tylko, czy siedział tam sam? I czy to byłą legalna hodowla, bo nie chciałbym komentować czegoś, co nie jest w zgodzie z kodeksem.

No dobrze. Są przecież Ogary. Ogar polski.

Czy Charty. Ale polowanie z Chartem jest zabronione. Od 1945 roku.

Hmm, widzisz, Arcydzieło, przypuszczam iż wiesz, jak zapisuje się powiedzenie "wyskoczył jak filip z konopi". Małą literą. Dopóki filip (szarak) siedzi w gęstych i pachnących konopiach, psy go nie wytropią. Jeżeli będzie nieostrożny, to... może być honorowym gościem, kiedy zasiądziemy do świątecznego stołu. Tak że... lepiej czasem nie chcieć...

Nie wspominając już, że w bajkach często stosuje się personifikację i wieloznaczności ;)

PS. Co do konopi - niestety, nie jestem specjalistą. Tak że... nie wiem ;)

Ja to zrozumiałem trochę inaczej. Że uniknął pościgu, i zasiadł do świątecznego stołu jako gość, zaproszony na święta. Stąd jego obecność blisko zagrody człowieka, który go zaprosił. Pewnie można to jeszcze inaczej interpretować.

Każdemu według potrzeb. Znaczy, przy niedopowiedzeniach - ilu czytelników, tyle zakończeń.

Rzeczywiście makabreska. Zasiadł Filip w konopiach, aż go ustrzelili... i jako duch zasiadł przy stole wielkanocnym z daniem głównym w postaci zająca.

Belino, w przysłowiu jest "filip" (małą literą), a nie "Filip", gdyż drzewiej tak nazywano zająca. Nie ma w nim żadnego człowieka o imieniu "Filip". Ten błąd popełniało wielu, nawet znanych ludzi (jak np. Adam Mickiewicz).

PS. Ocena literacka - to ocena komentującego. Natomiast wstawiając obniżoną ocenę za "poprawność językową" (a więc za błędy w zapisie) należy ją uzasadnić. Dałeś ocenę "słabe" - znaczy, że widzisz błędy. Napisz więc, jakie są, abym się doszkolił, gdyż ich nie widzę.

Nie ma tu mowy o żadnym zającu-filipie. Jest mowa o tym, że ten Zając zasiadł do wielkanocnego stołu. Jeśli Zając zasiada do stołu, jest antropomorfizacją człowieka, i wchodzimy w świat bajek, gdzie ortografia ma szczególne znaczenie. Wszystko to oraz zbędne powtórzenia "zając", "zająca" i przekombinowany przekaz sprawiają, że tekst uważam za chybiony.

Nie, Belino. Jest tu właśnie mowa o zającu (filipie - według dawnej nazwy). "Zając" jest wymieniony tylko dwukrotnie (a więc nie "powtórzenia", a "powtórzenie"), do tego w dużej odległości - 1. i 6. wers. Tak jest dozwolone (w prozie przyjmuje się "odległość między powtórzeniem: trzy zdania").
Po drugie nie jest tu szarak antropomorfizacją. Jest zastosowana przenośnia - "zasiadł do stołu" - jako potrawa świąteczna.

Tak że... ale, oczywiście, masz prawo do swego zdania co do "oceny literackiej". Natomiast zboczyłeś z odpowiedzią, gdyż nie o to pytałem, tylko o wykazanie błędów w zapisie, za które mocno obniżyłeś ocenę za "poprawność językową". Czekam więc na wykazanie tych błędów.

No to jeszcze raz i w tę samą Mańkę! Kropnąłeś makabreskę o filipie w konopiach - czy o Filipie, który jako "zimny trup" zasiadł do uczty? O zającu wielkanocnym w potrawce - czy o Zającu, który zasiadł do stołu? U Ciebie zastrzelony w konopiach filip zasiada do stołu jak Filip, bo - zgodnie z Twoim morałem - każdy Szarak ma do tego prawo: żeby ten czas godnie ze święconką, jajami i marcepanowym zajączkiem świętować. Napisałeś to trzy lata temu z myślą o tych właśnie wiosennych świętach, i innego tła interpretacyjnego tu po prostu nie ma.

Widzę, Bellino, że nie zrozumiałeś przesłania fraszki. Cóż, zdarza się.
Natomiast dalej uciekasz od odpowiedzi na moje pytanie - dlaczego obniżyłeś ocenę za "poprawność językową"? Wskaż wreszcie te błędy w moim zapisie.

O rany! Jeśli, Przyjacielu, robisz błędy ortograficzne, bo zamiast "Zając" - czyli "Filip" - piszesz "zając", (czyli "filip"), to to rzutuje czy nie rzutuje na poprawność językową? A to, że zagmatwałeś cały ten z zającem przy stole zamysł, nie rzutuje na nią? Zabili szaraka w konopiach... i zasiadł do wielkanocnego stołu. Przecież to nonsens, na co zwrócił Tobie uwagę także Arcydzieło. Nie będę tego wałkować w nieskończoność.

Bellino, wszystko jest w porządku- szarak-zając-filip - a więc małą literą.
Psy także są w porządku, gdyż z gonitwy psów za zającem wynikło to przysłowie - jeśli filip zdążył się schować w zaroślach konopi, to psy go nie dorwały, gdyż konopie bardzo silnie pachniały (nie mogły go wyczuć) i były gęste. Jeśli wyskoczył, to psy go dopadły.

Nie ma więc we fraszce żadnych błędów ortograficznych. Że nie zrozumiałeś również przekazu - jak rzekłem - trudno.

Na tym... myślę że zakończymy dysputę.

Skrył się filip w konopiach,
Gdzie rósł potężny łopian,
Lecz wyjrzał na boży świat
I...
Zasiadł z nami do stołu.
Czegoś tu brakuje? Z zająca rosołu??

Staropolskie

"wyskoczyć jak filip z konopi"

/czyli na nasze "wyjść jak głupi przed orkiestrę", "wyrwać się przed szereg"/

utrwaliło /coraz rzadziej używaną/ dawną w gwarze myśliwskiej nazwę zająca /filipa/

------------------

Uprawa zakazanych dzisij konopi w tamtych czasach była w Polsce powszechna. Ze względu na swój odstraszający intruzów zapach roślina ta była sadzona jako wszechobecne żywopłoty; z włókien konopianych chłopi produkowali siatki, liny i powrozy

Zbędny przecinek przed "na Wielkanoc", ale to naprawdę drobiazg

Umieszczenie tej fraszki w zbiorze "Makabreski"

niejako z automatu

sytuuje ją

w krwawej narracji

pt. Pif-paf! Zabili go...

... i uciekł

;(

Strzelał do zająca,
Upolował... dzika?!
Akcja jest gorąca,
Bo w mig...
Dzik ten znika!!

Tytuł wierszyka

"Bajka o..."

nieodparcie sugeruje klasykę rymowanych bajek z jej niedościgłymi Mistrzami

jak np.

grecki Ezop
nasz biskup Krasicki
francuski La Fontaine
rosyjski Puszkin

k t ó r z y

pod postaciami zwierząt

np. w bajkach "O Lisie i Kruku", "O Zającu i jego przyjaciołach", "O Ośle u żłobu" et cetera, et cetera

ukrywali /ośmieszanych w ten sposób/ nas - ludzi.

Jeśli to MA BYĆ bajka, to trzeba się konsekwentnie trzymać literackiej konwencji, jaka ten gatunek wyraźnie wyodrębnia spośród wszystkich innych gatunków

Emilio, ten wierszyk później zmieniłem - treść i puentę, wstawiłem wyłącznie do makabresek. W nowej wersji brzmi tak:

O WIELKANOCNYM ZAJĄCZKU

Skrył się filip przed psami,
gdyż czuł święta nozdrzami.
Skrył się w konopiach. Ot, chwat…
lecz wyjrzał na boży świat…

…w pasztecie więc, w Wielkanoc,
zasiadł na stole zając.
Morał z tego jest taki:
„Nie lubią świąt szaraki”.

PS. To najnowsza wersja:

O WIELKANOCNYM ZAJĄCZKU

Skrył się filip przed psami,
gdyż czuł święta nozdrzami.
Kucnął w konopiach. Ot, chwat.
Zbyt szybko wyjrzał na świat…

i w pasztecie, w Wielkanoc,
zasiadł na stole zając.
Morał z tego jest taki:
„Kryć się w święta, szaraki”.