Autor | |
Gatunek | proza poetycka |
Forma | proza |
Data dodania | 2013-11-18 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1904 |
... narzędziem tortur pióro wieczne
zapisuje w języku khazalid historię świata
wykrada tajemnicę i
z rozkoszą obmywa niewinne ciało
pióro wieczne cierpieniem zwane... Slaanesh
oddziela myśli od ciała, Tzeenth pogrąża w
chaosie i odnawia słońce... zaklęcie maga
czy prośba żebraka dodaje odwagi... cisza...
tysiąc obnażonych mieczy i trzy kamienie zagłady
perła, rubin i szafir
biel, krew i usta...
cień skały napełnił nadzieją kruche kości,
obrona przeciw zielonej krwi istot mroku...
pobłażliwy jest los w chwili zwątpienia, co gardzi
słabością; jego czyn najmniejszy pozwala odkryć
impuls, który oszuka przeznaczenie... to prawdopodobnie
histeryczny sen, cichy lecz nabrzmiały...
nie znam tego świata dwóch księżyców...
w otchłani spokojnej starości
w otchłani spokojnej tajemnicy
w otchłań spada i już nie powróci...
legenda powraca...
w błyszczący pancerz odziany... wcześniejsze słowa
były udręką, następne straszliwym koszmarem...
wszystko w jego życiu musiało być nostalgiczne, monumentalne
samotność była jego przyjacielem i schronieniem...
Esther Zemborain de Torres; Jeanne de la Motte de Valois...
Młody książę od niechcenia zamknął, delikatnie
oprawioną księgę, jedną z tych co w rękach
ludzi niewykształconych rozsypują się w popiół
poprawił leżący przed nim, czarny jak pustkowia chaosu...
oceny: bezbłędne / bardzo dobre
Życzę powodzenia
Życzę powodzenia
oceny: bezbłędne / znakomite
histeryczny sen, cichy, lecz nabrzmiały...
nie znam tego świata dwóch księżyców
w otchłani spokojnej starości
i chociażby same tylko te dwa księżyce (jeden, ten nam dobrze znany, a "drugi", ciemny, zagadkowy i groźny po jego drugiej stronie) w JEDNYM Księżycu jest klasycznym dzieleniem włosa na czworo, typowym przykładem na krawędzi czasu l`art pour l`art (patrz nagłówek wiersza i tytuł cyklu)
w otchłani spokojnej starości,
w otchłani spokojnej tajemnicy
w otchłań spada i już nie powróci
/cytuję z pamięci/
Między wersami "czytamy" niewyartykułowane, czysto retoryczne akademickie pytanie: - Na co dziadkowi/starej babce ich bezużyteczna, nieproduktywna, społecznie bardzo kosztowna starość?