za odwagę i temperament i chęć życia po swojemu

Dziękuję za uznanie choć w tych względach. Wolałbym jednak za szkiełko i oko .

Za Bartymeuszem :-)))

A wy, strzelający zza węgła, w większości - przypuszczalnie "za(d)ufani recenzenci" - powinniście się wstydzić tego pstrzenia podobnego chorym na dyzenterię, muchom, jakkolwiek - :((( - z tego, co wiem, wstydzą się wyłącznie ludzie honoru!

Nie podoba się komentarz, nie podoba wcześniej wiersz, dlaczego nie wystąpicie jawnie wy pseudo "guru`s"?

Rozar nie jest przecież befaną, nikogo nie przyblokował, no więc, gdzie ta wasza głośna dezaprobata typu: "oskurantyzm, rasizm, ksenofobia, jad nienawiści, kłamstwo, trollo-hejterowanie, nietolerancja, frustracja, wstecznictwo, dewocja, cynizm, fałsz, upadłość, głupota, chamstwo, beczelność,żenada, kultura etc. etc. etc.", obracana w ciasnej pralnicy nowomowy cała ta wasza, dot. jedynie słusznych poglądów,"elokwencja"?

Serdecznie Rozarze, choć nie bezkrytycznie. Do skorygowania wers proszę podesłać :)))

Tu gdzie mieszkam od dziesięciu lat, Panie Rozar proszę mi wierzyć, Pańska ojczyźniana troska byłaby bardzo wysoko wartościowana.Proszę nie traktować tej wypowiedzi jako zachęty do emigracji, broń Panie Boże. Obserwuję z jakim bezwzględnym uporem nie chce Pan płynąć, jak śnięta ryba w głównym nurcie ścieku. Choć w wielu kwestiach widać świeżość i impulsywność to podziwiam jednak Pańską odwagę, której myślałem już nie znaleźć w ludziach w kraju. Trochę mnie Pan jednak zasmucił Panie Rozar, miałem się tak wytrawnie wygodnie,mogłem nie myśleć w ogóle lub myśleć z modą, byłem takim sobie typowym "bydłem" upozorowanym do majestatu, a teraz będę musiał podnieść się ze swego barłogu. Podnieść się i to samodzielnie. Aleś mi Pan kłopotu narobił, Panie Rozar!

Befano - cichną szyderstwa jako relikt minionej epoki ;-)

Bartymeusz - to dobrze choć niezbyt komfortowo.