Askawinie, Przyjacielu Mruczankowy!

To Twoje "pranie łbem o podłogę" wprost bezkonkurencyjne! :-)))

Zawsze, kiedy mi łyso, sięgam po Twoje wiersze :-))). Mądre, filozoficzne, w metaforach oszczędne, jakby napisane dla mnie...

byłej wrzos10, befany_di_campi :-)))

Bardzo, bardzo serdecznie :-)))

wszystkie moje wiersze są trudne, ale ten jest wyjątkowo trudny do rozszyfrowania. chociaż wiersza wcale nie trzeba rozszyfrować, żeby wiedzieć co jest (w nim i w związku z nim) grane. i myślę, że tak właśnie jest z odbiorem moich wierszy.
nie myślisz chyba Befano i Wrzosie o opuszczeniu tego portalu. zresztą, wszędzie jest tak samo, a co najmniej podobnie :)

Gdy już nic nie mogę,
Piorę łbem w podłogę -
Życie takie srogie ;(

Człowiek /z jajami/ w s z y s t k o może.

Skoro był już na Księżycu

Narracja bezsiły, jojczenie bezradnego kompletnie osieroconego "ja", wieczne pitolenie Piekarskiego na mękach, marudzenie i narzekactwo

- przystoi dzieciom