Otwórz okno. Za duży tłok 

mam w głowie. Oddechy, 

odgłosy bosych stóp i szum lasu. 

Gorący miliard oczu lata 

podgląda zmazywane symbole. 

Zasłaniam westchnieniem krew, 

która dosycha od jutra. 

Oddechy podobno mają 

podrobiony termin ważności. 

Stopy małe i delikatne 

tupią mocniej interferując złość. 

Las niesie echo zmęczone mantrą,  

zawiązując za oddechy do stóp. 

Przymrużone oczy lata przez noc 

nadstawiają świetlistą smugę, 

zostawiając wiele do życzenia.

2015.08.23 (ndr.)