bez obaw i lęku wznieść się hen wysoko 

w przestworza bezkresne ku miękkim obłokom 

wykraść na pamiątkę słońcu karat złota 

bym biedna nie była gdy przyjdzie tęsknota 

zanurzyć się w nieba cudownym błękicie 

uwolnić marzenia zachłysnąć się życiem 

ujrzeć lądy morza mgły wśród gór i lasów  

uciec snom najdalej wyrwać pętli czasu 

dać ponieść wiatrowi w zakamarki świata 

podziękować ptakom że jak one latam 

z innego wymiaru dostrzec ziemskie cuda 

by mocniej uwierzyć w boskie gdy się uda 

napotkać przypadkiem zwykłego anioła 

podążyć w ślad za nim kiedy mnie zawoła 

i nie bać się śmierci gdy zaglądnie w oczy 

choć nie znam ni miejsca ni dnia może nocy 

pozwalasz mi duszo i grasz dziś tak pięknie 

póki w sercu struna ostatnia nie pęknie 

a ja dziś wam śpiewam bo wielkie to szczęście 

odnaleźć gdzieś siebie choćby raz nie więcej

foto: net