WBREW NATURZE

Często człowiek, Drodzy Bracia, kpi z natury

Chociaż ludzkim jest, od wieków dbać o plony

Babie lato znaczy ścieżki pracownikom

Nieuchronnie masy wtopią się w zagony

Czas się, Bracia, przygotować do podróży

Za opiekę ciepłe słówko, miłej ziemi

Zgrabnie słońcu się pokłońmy i do koszy

Zwinne palce nas uwolnią od kamieni

Tu się kończy ludzka dobroć i logika

Gdy srebrniki wypierają cudne żniwo

Nie trafimy na talerze i w korytka

Nasze ciała wkrótce zmienią się w paliwo

Toteż Bracia Kartofelki - bądźmy dzielni

Za natury boskie prawa lżej się ginie

Nie możemy wszyscy trafić do gorzelni

Utleniajmy się - niech cuchnie w magazynie