Gdy runął w gruzach mój mały świat, 

ból sprawiał oddech, paliły łzy. 

Gasiłam słońce, by zniknął dzień. 

Szeptałam- ulżyj, gdzie byłeś Ty? 

Wiara, nadzieja starły się w pył, 

zżerała rozpacz, męczyły sny.  

Życie na rany sypało sól. 

Błagałam- pomóż, gdzie byłeś Ty? 

Cofnąć zegary, zatrzymać czas, 

by odmierzały przeszłości dni. 

Jutra nie będzie i zniknie strach. 

Próżno czekałam, gdzie byłeś Ty? 

Umarło serce, opadłam z sił, 

słowa modlitwy zmieniłam w krzyk. 

Rozum oszalał, zapomnieć chciał. 

Agonia odczuć, gdzie byłeś Ty? 

Przeżyłam siebie, choć z tylu blizn, 

żal i tęsknota wciąż sączą się, 

pytałam wtedy, gdzie byłeś Ty? 

Dziś wiem- na rękach nosiłeś mnie.