Wiersz jest dość stary i wymaga poważnej korekty . Wstawiam go jednak z racji na artykuł w necie o brazylijskich burdelach gdzie były sprowadzane młode Żydówki i Polki.

Temat ważny i aktualny bo powróciła przerażająca  plaga lichwy .

Temat w tym wierszu był poruszony w przedwojennej prasie polskiej .

Dodać należy że do II RP panoszył się handel żywym towarem  - no i wiele innych patologii.

Według statystyk II RP, burdele na terenie małopolski należały prawie wyłącznie do Żydów . Zaznaczyć trzeba że wraz z tym procederem wiąże się cały szereg przestępczej działalności – mafijnej.

Siostry

W rodzinie beztroskiej

Na wieków przełomie

Rodzice zbyt luźni

By z życiem siłować

Odchodzą mamieni

Życia urokiem

---I wódki potokiem

Na łasce losu

I ludzkich żywiołów

Córki ich dumne

Same na świecie

Walczyć muszą

Niczym sieroty

---O godne istnienie.

Duma a życie

To prawda i miraż

Tak bieda z poezją

Pogodzić się nie da.

Też młodsza wrażliwa

Niesiona natchnieniem

Porwana zostaje

Na żądzy spełnienie

--Łajdakowi kalece

Starsza roztropnie

Rękoma zarabia

I choć życiu twardo nie daje

To w lichwę z Żydem

Pochopnie skusiła

Za długi nie swoje

-Sprzedana zostaje

Obie zbyt dumne

By żyć tak umiały

A ślad by o nich za­ginął niechybnie

Lecz sąsiad przejęty

W pamiętniku opisał

Żydowską  bandę

Sutenerów  lichwiarzy

I ludźmi handlarzy

Dodać należy że sprawę  dotyczącą smaobójstw obu sióstr pochłoneła I wojna światowa .