OSTATNIA PROSTA 

trzy czwarte życia statystycznie mam za sobą 

przebyłem setki kilometrów atramentem

wybacz naturo za niechciane marnotrawstwo 

kapotę wieszcza co nie wszystko w niej dopięte 

żarłoczność koszy świat w nieładzie krótkowzroczność 

szarpanie bieli choć niewinna i u kresu 

dno sinusoidy inkwizycję beztalencie 

rycie stalówka do żywego krzyk notesu 

wybacz erupcje zew hormonów hegemonię 

policzkowanie zbyt pośpieszne wrogość okien 

dzięki pachnąca za papirus współczesności 

na przepychanki poetyckie płaskostopie 

nie mam zbyt wiele grządkę pragnień chęć w konewce 

a przecież chciałbym (wiem że czujesz) zauroczyć  

wybacz papranie papierówki frazesami 

i za kokardy co zbyteczne  bez warkoczy