Go to commentszapalę światła
Text 9 of 12 from volume: Potknięcia
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2016-09-15
Linguistic correctness
Text quality
Views2712

gdy serce rozdarte tęsknotą się błąka  

szukając przystani bez bólu istnienia  

póki utraconej miłości nie spotka  

co bezsenność nocy w uniesienie zmienia  

 

tam spokój i cisza głuche na wspomnienia  

ból duszy ranionej pamięci potęgą  

gdzie czas robi swoje powoli utlenia  

karty kalendarza  bez ciebie pobledną  

 

czy jest takie miejsce choćby i w nicości  

gdy  sny nieprzychylne nie dają wytchnienia  

obiecujesz losie że będzie już prościej  

tylko nie poczuję więcej serca drżenia  

 

wybieram więc życie nawet kiedy rani  

podobno nadzieja umiera ostatnia  

nie zaśpiewam o niej bo głos więźnie w krtani  

zostawię na stałe zapalone światła

  Contents of volume
Comments (7)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Słusznie, że wybierasz życie, bowiem piszesz mądrze, pięknie i bardzo emocjonalnie.
avatar
Nawet, jeśli bez miłości naprawdę nie da się żyć, bo chyba rzeczywiście się nie da, to przecież Trzeba, nie tylko dla Nadziei, nie tylko dla Pasji, Poezji,Bliskich itp., Trzeba i Warto, choćby dla siebie i ...Odwiecznej Tajemnicy...Dzięki za piękny wiersz, za chwilę wzruszeń...Pozdrawiam
avatar
Brakowało mi Twoich wierszy. :)
avatar
Bardzo intensywny wiersz o kochaniu, może odrobinę zbyt pompatyczny, ale to przecież trudny temat, chyba najbardziej częsty w poezji.

Osobiście, próbowałbym rymy o identycznej końcówce (...enia) bardziej rozproszyć.

Nie mogę sobie poradzić z drugą strofą.
Do jakiego miejsca odnosi się "tam spokój i cisza głuche na wspomnienia" jeśli do "przystani" to jak zinterpretować kolejne wersy?

"ból duszy ranionej pamięci potęgą
gdzie czas robi swoje powoli utlenia
karty kalendarza bez ciebie pobledną"

Lubię klasyczną poezję, a jest jej niewiele na portalu, toteż z przyjemnością.
avatar
Bardzo nostalgiczny wiersz,ale niespełnienia zawsze niosą tęsknoty wraz z wiatrem,no i co tu dużo mówić,można przyfrunąć albo odfrunąć,a jeżeli się na ziemi twardo stoi,to się wywrócić.
avatar
Tylko poetka może uchwycić prawdy zawarte pomiędzy,a ktoś przyznać,bez e-papieru,że teak jest albo tak nie jest:)
avatar
Liryka rozstania jest najczęściej uprawianym gatunkiem poetyckim. To ścieżka dzisiaj już tak nieludzko przetarta, że aż najtrudniejsza. Banał za banałem to oklepany materiał twórczy.
© 2010-2016 by Creative Media