Kartofel i pyra

Przepiękny na wesoło z fikołkami wyobraźni pean na cześć ryzykownych przeprowadzek w siną dal nieznaną.

Rozumiemy już, czemu to ludzie, nawet na stare lata, jak te zebu garbate, migrują wciąż i wciąż - i wciąż.

Nie jeden Milicz Ziemią naszą Obiecaną

Dzięki Emilio za sympatyczny komentarz. W tym miejscu nie mogę oprzeć się wyznaniu, że wprawdzie nadal jestem związany z Miliczem,nie tylko myślami, ale moją kolejną ziemią obiecaną, jest ta bardziej znana, czyli Łódź. A całe moje życie, od pierwszego, wojennego roku, wiąże się z ciaglą zmianą miejsc i sytuacji.

To mamy podobnie; ja także wraz z Rodzicami już od kołyski wałęsałam się po pięknym tym świecie - i jeden Pan na Wysokościach wie, gdzie swe kostki zdrożone wreszcie w pokorze złożę :)

Inspirujące bardzo jest to w Pana twórczości, czyste tak w tonie, optymistyczne widzenie TEGO, CO JEST.

Szanowna Emilio, przepraszamm, ze dopiero dziś Twój komentarz ostatni dostrzegłem, cóż, starość i niesystematyczność oraz wałęsanie się,dają czasem takie rezultaty.

Author	a200640
Genre	poetry
Form	poem / poetic tale
Date added	2016-10-28
Linguistic correctness
Text quality
Views	2320