Pan jest moim pasterzem 

pozwala leżeć owcom na ciemnych pastwiskach 

na wody spokojne nie prowadzi 

po dantejskich ścieżkach Przypadek wiedzie 

Pan ze Śmiercią chodzi na smyczy 

prowadzi ją parkami wśród dusz tłumów 

nagle między dwoma zerwanymi liśćmi 

bez najmniejszej zapowiedzi 

spowiedzi decyzji pożegnań 

wybierając właśnie ten moment 

miejsce czas 

I to najukochańsze tchnienie 

spuszcza ją 

nie mam czasu paść na kolana 

krzyknąć-weź mnie 

gdy wyglądam za okno 

między dwoma zerwanymi liśćmi 

ciebie już nie ma 

leżysz rozszarpany 

zupełnie przez Przypadek 

Facebook: porzeczkowe słowa