I gdzie tej Trudy Widuchowa?

Tam, gdzie Widuchowa,

nikt niczego już nie chowa...

chyba że te teściów zwłoki,

jak im spłyną życia soki.

Truda und Gunter, ludzi dwoje,

skryło nad Odrą skarby sroki swoje

przed Armii Czerwonej

wartkim niechybnym potokiem,

jej orła zorkim argusowym okiem.

Skrywali swe skarby zimną nocą

nad tą rzeką w ciemnym borze,

grudę darli rydlem z mocą

pod brzozami przy młynie

pod katiusz migotem,

znaczyli miejsce na korze

z tą nadzieją, co ostatnia ginie,

że tu wrócą może... w rozterce

wrócą... może potem...

Wszystko tu wiązało serce:

czysty domek z niskim płotem,

rybna Odra w dole,

orne pole zlane potem,

kościół, wspólny elementarz,

dawny przodków cmentarz,

całe życie w łez padole...

27.02.2012