Tłusty czwartek

Srebrno-ołowiane pasma chmur

ciasno Otuliły kopułę poranka

nad Nami gdzieniegdzie przelotne

smużki wysoko suną Gdzieś Jak ten wiaterek

mknący Pomiędzy uliczkami wąskimi

który otula przechodniów Cukiernie w Rynku

i uliczkach otaczających maleńkie Centrum

zapachniały jak Damy przed randką która

tuż Tuż za minut kilka może naście Czeka

A w poszumie sosen i dębów w Otulinie

miejskiego lasu Ukryły się ptaki

przed zimnem Co z chmur wyłazi co chwilę

Brunatna ściółka igieł i liści Wilgotnieje

smużki mchu Zielenieją Wielkie powalone

kłody wsiąkają w poszycie od Lat ściółką

się stając Niektóre z białymi Brzuchami próchna

wybebeszonymi bezwstydnie Wiewiórka

wyskakuje z Gęstwiny krzaczastej

przebiega przed Autem na drugą stronę

I nagle z powrotem wraca Jakby testowała swego

szczęścia zapasy Czy ścigała się z losem

Może chciała sprawdzić Hamulce auta i Refleks

kierowcy W jednostajny poszum koron drzew

czasem ptak Wpisuje się przecinkiem

kropką myślnikiem wykrzyknikiem

głosu Swojej obecności nieuchwytnej

dla oczu Przy powrocie z lasu

Pączki po 69 groszy wabią

Co mi tam dziś Mam najwyżej

nadwagi kilogram Nad morzem

od maja do września

Zgubię kilogramy ze cztery

Proszę cztery pączki