liść niewiele mówi

swoją zielonością

póki dotyk nie wydrze jego tajemnicy

póki spojrzenie nie wypali znamion

noszonych do końca

póki nie usłyszy szeptów innych liści

o ulotnym istnieniu

póki nie przemknie zielonym nerwem

myśl o malachitach jaspisach szmaragdach

i ich spadaniu na ziemię

innym

tyle liści kołysze wiatr

i tyle strąca

nikt ich nie liczy