pięknie o samym życiu :):):)

Nic się nie dowiesz,
Jako smakujesz,
Aż się zepsujesz!

/Jan Kochanowski 1530 - 1584/

Ile Cię trzeba cenić ten tylko wie,
Co Cię stracił...

/Adam Mickiewicz 1798 - 1855/

pachnie ziemia
świeżo wyorana
już urodziła
i oddała wszystko

/Anna Pełka, Poetessa nam współczesna/


C O jeszcze trzeba zrobić,
C O jeszcze napisać,

Żebyś własne zdrowie,

Własną Ojczyznę,

Własną Matkę

- Matkę Ziemię -

Uszanował
Nie post factum

?!

Żadne twoje ziółka, ładne kwiatki, wieńce, wypominki i dożynki nie wrócą tego, co stracone!

Pośmiertne nagrody, medale i wyróżnienia - to ciąg dalszy tego udrapowanego dętego żenującego cyrku na kółkach.

Przynoś Matce bukiety za Jej życia!

/dawno/ porzucona ziemia
oddała ostatkiem sił
swoje macierzyństwo

(patrz to, co wszystkich nas czeka w świecie, który NIE SZANUJE żywej Matki i nie ma dla siwych włosów żadnego respektu)

Takie /po niepowetowanej stracie/ przebudzenie

(patrz uważnie na całość)

to już ostatnia faza, a wtedy strzegł nas Bóg!