Text 63 of 64 from volume: 365
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2017-12-02 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1921 |
oto są męty
w kryształy wtopione
niebezpieczne
uśpione
w bezruchu i w bezsłowiu
tkwią w międzymorzu
męty jak okręty
przepływają blisko
ich wir porywa
dobra moja nicość
z mętami nie pływa
udaje się ją zatrzymać nawet
gdy oblepionym cielskiem
ziemia się rozzielenia
rozgwieżdża się niebo
i skrytym błyskiem łypie
oto jest kryształ
bez mętów
niknie
1. «drobne cząsteczki zawieszone w płynie, mącące jego przezroczystość»
2. «niejasność i chaotyczność myśli lub wypowiedzi»
3. «człowiek z marginesu społecznego»
źródło PWN
"Międzymorze" = idea polityczna, m. in. wysuwana przez Józefa Piłsudskiego, która z aktualnym wierszem raczej nic wspólnego nie ma.
W ogóle nie wiem, czego ten wiersz dotyczy i jakie jest jego przesłanie? Czyżby kolejne usilne poezjowanie o wszystkim oraz niczym ze szczególnym uwzględnieniem różnorakich rzeczowych błędów?
ratings: perfect / excellent
Wiersz ma świetny ponadczasowy przekaz.