Tekst 63 z 64 ze zbioru: 365
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2017-12-02 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1920 |
oto są męty
w kryształy wtopione
niebezpieczne
uśpione
w bezruchu i w bezsłowiu
tkwią w międzymorzu
męty jak okręty
przepływają blisko
ich wir porywa
dobra moja nicość
z mętami nie pływa
udaje się ją zatrzymać nawet
gdy oblepionym cielskiem
ziemia się rozzielenia
rozgwieżdża się niebo
i skrytym błyskiem łypie
oto jest kryształ
bez mętów
niknie
1. «drobne cząsteczki zawieszone w płynie, mącące jego przezroczystość»
2. «niejasność i chaotyczność myśli lub wypowiedzi»
3. «człowiek z marginesu społecznego»
źródło PWN
"Międzymorze" = idea polityczna, m. in. wysuwana przez Józefa Piłsudskiego, która z aktualnym wierszem raczej nic wspólnego nie ma.
W ogóle nie wiem, czego ten wiersz dotyczy i jakie jest jego przesłanie? Czyżby kolejne usilne poezjowanie o wszystkim oraz niczym ze szczególnym uwzględnieniem różnorakich rzeczowych błędów?
oceny: bezbłędne / znakomite
Wiersz ma świetny ponadczasowy przekaz.