Text 5 of 176 from volume: Powierszam tobie
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2018-03-20 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1933 |
zaciągnęło chmurami
anioł zabłądził
a mnie zabrakło głosu
bo ileż można
pod wiatr
chucham na szybę
palcem przecieram szlak
a on mówi że
najciemniej pod aureolą
ratings: perfect / excellent
"Najciemniej pod aureolą" wzbudza we mnie skojarzenie, że ten anioł to trochę inny anioł.
Pozdrawiam
ratings: perfect / excellent
ratings: perfect / excellent
Końcowe "najciemniej pod aureolą" - to odwołanie wprost do znanego porzekadła "najciemniej jest pod latarnią". Kto stoi deszcz, słońce czy zawieja pod latarnią od tysięcy lat NIEWIDOCZNY?? Kto - całkiem NIEWIDOCZNY - stoi w oślepiającym świetle aureoli?! Kogo rozpoznajemy, patrząc pod słońce???
Kogo też ukrywa otwarty ostatni dwuwers "a on mówi że..."? Kim jest małymi literkami w tej drobnej kaszce z nieba "on"?
Siła wyrazu obala mury Jerycha.
To niebywały fenomen: jedno i to samo dzieło literackie - milion odczytań. Lektura naszych komentarzy pod tekstami wskazuje, jak KRAŃCOWO różnie widzimy. W tym sensie każdy z nas ma rację. Nie ma prawdy obiektywnej.
"TAK JEST - JAK SIĘ PAŃSTWU WYDAJE" /Luigi Pirandello/