Text 131 of 203 from volume: Ojczyste kwiaty
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2018-04-21 |
Linguistic correctness | - no ratings - |
Text quality | - no ratings - |
Views | 1963 |

Obraz
Wszak człowieka obraz został wymalowany
Na wschody i zachody słońca w raju
Więc czemu wszyscy gonimy w tryb zwariowany
Przez piaski i śnieżne roztopy gaju
Co z tego że Stwórca pragnie rozmawiać z nami
W wielkiej miłości wziąć do swego domu
Kiedy wciąż szukamy przestrzeni za krzakami
Szukając złych występków po kryjomu
Że dla każdego zbudował mieszkanie w niebie
Że los niesie na granicę wieczności
Wstępowanie w inny wymiar dotknie i ciebie
Co z tego – gdy wiara nie dźwiga kości
Obraz w akcie ołtarza nitkę stroju przędzie
Nie widzimy daru pośród tupotu
Stoją bezużyteczne krosna na urzędzie
Zawsze gotowe tkać skrzydła do lotu