Go to commentsnie jesteś sam
Text 2 of 6 from volume: podróż
Author
Genrepoetry
Formblank verse
Date added2018-05-11
Linguistic correctness
Text quality
Views1292

chciałabyś/chciałbyś

wyskoczyć z tego pociągu

druga klasa śmierdzi kurzem

podłych stacji

ale nie jesteś sam -

rączki dziecka ściskające bilet

mówią ci co jest

ważne

  Contents of volume
Comments (10)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Wiesz co, Słoneczko, w tym wierszu zobaczyłam siebie i moją mocno afektowaną Mamę lub nie mniej impulsywnego Tatę ;) Podobno wszystko robili z myślą o mnie, albo dla mnie widząc niebiesko-niewinne spojrzenie małej Engelchen z żółtym kartonikiem biletu w anorektycznej łapce ówczesnej niejadki.
Dorosłam, dojrzałam, "przejrzałam", lecz przez cały czas stale "coś ktoś specjalnie dla mnie robi", na moją usilną prośbę, bo nigdy we własnej sprawie...

Wzruszyłam się :O
avatar
W tej krótkiej formie wyraziłaś kawał prawdy o życiu, o ważnościach i wartościach.
avatar
Niezwykle sugestywna i wzruszająca scena.
avatar
Befano na pewno każdy rodzic popełnia błędy, ale dla każdego dziecko jest /powinno być/ priorytetem, nadaje sens życiu i wnosi do życia obowiązki, a dzięki nim - ład :-)
avatar
dziękuję Gruszko za ten komentarz:-)
avatar
Alfie, cieszę się, że tak to odebrałeś, pozdrawiam serdecznie:-)
avatar
dziękuję Auroro za Twoje słowa, zawsze subtelne i trafne:-)
avatar
Wsiadłem, pojechałem, chwilę z Tobą pobyłem, nie wyskoczyłem. Dzięki
avatar
Wagony 2. klasy w pociągu jadącym dokądś, nie wiadomo, dokąd, w jakąś nieodgadnioną przyszłość - to metafora oferty dla tzw. większości z nas. Co nas trzyma w takim miejscu?

Nasze dzieci?
avatar
Rzadki, bezcenny /nie tylko w liryce kobiecej/ dar kondensacji słowa, obrazu - i przekazu
© 2010-2016 by Creative Media