Fortunat Melko

(Zygmunt Miłkowski,  ps. Teodor Tomasz Jeż)

Witam mości pułkownika,

Partyzanta niepodległości,

Demokratę swojej epoki

W europejskim polskim grodzie.

Bardzo długo omjałeś to miasto,

Widać dobrze ci tam w Lozannie,

Bo zawsze szybszy niż wicher

I przebieglejszy niż policyjni szpicle

Wciąż poszukiwałeś siebie.

A stary Aleksander hrabia Fredro

Już dawno osiadł tu na stałe

I zużytym mosiężnym piórem

Zapisuje współczesnych przywary.

Pójdźmy najcudniejszym rynkiem świata

Posłuchać sentymentalnych żebraczych pieśni

I poliglotów proszących o jałmużnę,

Może spotkasz znajomego sprzed lat.

Rozchmurz swoje zatroskane lico,

Podkręć opuszczone sarmackie wąsy

I wstąpmy do piwnicznego Spiża.

Nie będzie tu zapewne twojego recenzenta,

Pryncypialnego profesora Brucknera,

Więc przy chłodnym smakowitym piwie

I razowcu z prawdziwym smalcem ze skwarkami

Pogawędzimy jak Podolanin z Mazowszaninem

O naszych wędrówkach.

(Bruckner należy pisać z tzw. umlautem)