w każdym moim tekście

coraz mniej intelektualnych labiryntów

zatem w szarym od dymu tle stanęłam

ja zwyczajna

rozwinięta w szerz i mocno w głąb

paskudnie chimeryczna żadne alter ego

zeszłam z marginesu zapisków z mojego życia

by pokazać więcej niż

gołosłowie

śmiejesz się bo poetyce daleko do życia

w rzeczywistym świecie

toteż się pogubiłam

w rzeczywistości mrok mnie zgarnia

a w fikcji gryzą bzdury więc pytam

gładząc siwe włosy

ten przekrój epiki liryki i dramatu

to marne życie

czy to satyra?