Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2018-07-14 |
Linguistic correctness | - no ratings - |
Text quality | - no ratings - |
Views | 1212 |
Pozwól mi oddychać, pozwól żyć
Jeśli Ty tego nie potrzebujesz
Nie odetchnę, póki nie wyjdziesz z moich myśli,
Gdyż nie chciałbym byś zmarnował szansę
Nie osądzam Twojego burzliwego serca
To nie zwykła gra, lecz prawdziwa sztuka
Wiem, że możesz coś znaczyć
Ty wybrałeś inną drogę, porzuciłeś to
Odszedłeś z niczym z własnego wyboru
Żyjesz teraźniejszością i przyjemnościami
Czasu nie cofniesz, nie nadrobisz tego
Pozostaniesz sam i z niczym z własnego wyboru
Zbyt szybko odpuściłeś, poddałeś się
Chcesz żyć łatwym i prostym życiem
Świadomie rezygnujesz i zabijasz swoje pasje
Nie chodzi o pieniądze czy sławę,
Ale o prawdziwe uczucia, emocje, refleksje
O tworzenie własnego unikalnego świata
To jak taniec wśród płomieni,
Czy walczenie z potężnym sztormem
Chodzi o to, by pokazać wizję swojego świata
By dzielić się tym, co naprawdę potrafisz
Może zbłądziłeś, zwątpiłeś we własne siły,
A może to naprawdę nie Twoje powołanie?
Jeśli taka Twoja Wola, niech będzie
Wiedz jednak, że widzę w Tobie artystę.