usiedli za stołem. poznaj mnie i poznaj  

- prowodyr szczerzy ostatni, nieczarny kieł  

pozostali goście - milczą  

może żaden nie zna opowieści o błyskawicy  

rozdartej zasłonie, nie dostrzega biblijnej sybmoliki  

w tym dniu, przypalonym chlebie. w tej graniczce  

za którą nie czeka się już na nic  

bez obrzydzenia  

badam ustami ciało mężczyzny  

język przesuwa się po ciemnoczerwonych gałęziach  

szukam rany wlotowej  

to pan był wtedy ministrem propagandy. rozklejał  

puste klepsydry, jakbyś chciał złapać coś groźnego  

śmierć we wnyki, chorobę  

prosił się o guza  

- mówi nagle ocaleniec  

człowiek, którego próbowałem zwiedzić  

zaprzeczyć?