źli się

nadyma to znów spuszcza powietrze

rozmyte pachnie szafą i środkiem na mole

przesiąkły bluzki sukienki

stara panna i jej koty sztuk pięć

wszystkie bezimienne

źli się bo kto mu zabroni

rozpełzać się po zewnętrznych krawędziach

w środku wszystko zepsute do szpiku kości

ostatniej z prawdziwych

od teraz tylko plastik i sztuczne barwniki

do tego depresja jakiej świat nie widział

choć mówią że zawsze ktoś czuwa

bez względu na porę gotowy sięgnąć po kij

mrowisko samo się napatoczy

jak lampa rzucająca cień za dnia

nocą rzeka i worki na mioty