Text 83 of 78 from volume: Szukanie iskier i płomieni
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2018-10-06 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1373 |
Arkowi
zapytaj o mnie świecie
rozwiałeś iskry w pył
nie jestem już ten sam
jak wtedy kiedym był
nie jestem nawet sobą
i chyba nie ma mnie
lecz myśleć jeszcze mogę
a czuć wciąż bardzo chcę
zapytaj o mnie świecie
wciąż żarzę sobą mrok
i opowiadam szeptem
o łzach co kroplą drżą
a wcześniej kwitły w skroniach
przypominały ból
zapytaj o mnie proszę
odległy świecie mój
zapytaj o mnie świecie
na progu domu stań
ja z twarzą uśmiechniętą
domyślę się twych zdań
daj mi choć jeden oddech
daj nagłej myśli błysk
a wtedy wszystko marne
obudzi się by żyć
06.10.2018
ratings: perfect / excellent
nie jestem nawet sobą
i chyba nie ma mnie
lecz myśleć jeszcze mogę
a czuć wciąż bardzo chcę
to wskazanie palcem konkretnej osoby: MNIE, o którym świat zapomniał. Pytanie, jak to się stało, że kochający Stworzenie Wszelkie świat odwrócił się od nas plecami - i popędził w Kosmos po swej trajektorii, na nic się nie oglądając??
Niech zgadnę: bo ta ja - taki myślący i czujący - plecami się doń odwróciłem i wypiąłem na wszystko??
Spóźnione te prośby (zapytaj o mnie świecie - to, bez wykrzykników, nie rozkaz a prośba) - bardzo spóźnione... On już o mnie nie zapyta - jest o lata świetlne daleko poza horyzontem mojej Czasoprzestrzeni.
Przepisowe 5 minut, które KAŻDY z nas ma w życia pakiecie, nie jest z gumy
Dobrze się czyta.
ratings: perfect / excellent