Przejdź do komentarzyzapytaj o mnie świecie
Tekst 83 z 78 ze zbioru: Szukanie iskier i płomieni
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-10-06
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1371

Arkowi

zapytaj o mnie świecie

rozwiałeś iskry w pył

nie jestem już ten sam

jak wtedy kiedym był


nie jestem nawet sobą

i chyba nie ma mnie

lecz myśleć jeszcze mogę

a czuć wciąż bardzo chcę


zapytaj o mnie świecie

wciąż żarzę sobą mrok

i opowiadam szeptem

o łzach co kroplą drżą


a wcześniej kwitły w skroniach

przypominały ból

zapytaj o mnie proszę

odległy świecie mój


zapytaj o mnie świecie

na progu domu stań

ja z twarzą uśmiechniętą

domyślę się twych zdań


daj mi choć jeden oddech

daj nagłej myśli błysk

a wtedy wszystko marne

obudzi się by żyć


06.10.2018

  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Adresat będzie dumny!
avatar
Konstatacja

nie jestem nawet sobą
i chyba nie ma mnie
lecz myśleć jeszcze mogę
a czuć wciąż bardzo chcę

to wskazanie palcem konkretnej osoby: MNIE, o którym świat zapomniał. Pytanie, jak to się stało, że kochający Stworzenie Wszelkie świat odwrócił się od nas plecami - i popędził w Kosmos po swej trajektorii, na nic się nie oglądając??

Niech zgadnę: bo ta ja - taki myślący i czujący - plecami się doń odwróciłem i wypiąłem na wszystko??

Spóźnione te prośby (zapytaj o mnie świecie - to, bez wykrzykników, nie rozkaz a prośba) - bardzo spóźnione... On już o mnie nie zapyta - jest o lata świetlne daleko poza horyzontem mojej Czasoprzestrzeni.

Przepisowe 5 minut, które KAŻDY z nas ma w życia pakiecie, nie jest z gumy
avatar
Prosto napisane, ale dobre.
Dobrze się czyta.
avatar
Bardzo się podoba. I to co podane, i to w jaki sposób podane.
© 2010-2016 by Creative Media
×