zawierzmy zmysłom bo co nam pozostaje :)

Póki co te zmysły mamy; bywa że oszukują. :)
Kiedyś, kiedy zostaniemy tylko uwolnioną energią, rozjaśni się wszystko. Na razie mus zawierzyć.
Dzieki, Krzysku :)

Cudny:) ...jak w ocenach :)

Dzięki, Assasin.

Za Assasin :)

Dziękuję :)

Galaktyka zadziwień (patrz tytuł) - to wiersz o problemach komunikacji na (być może) damsko-męskiej linii "ty i ja", kiedy światy naszej tak różnej często duchowości wzajemnie zderzają się, blokują i interferują i jako powidoki odzywają się nawet w snach.

... nie widać węży
żyją między nami a ja muszę dotykać

(patrz kolejne wersy - cytat z pamięci)

to metafora wszystkiego, co niepokojące, co nawet rani, a co ze sobą w nasze życie wnosi kontakt z drugim człowiekiem

dziwię się kiedy puenty zahaczają
o gwiazdozbiory i nie moje lądy

(czytamy dalej)

i - niestety - nie jest to radosne zadziwienie.

Obcy człowiek - to często ktoś z matrixa, nieodgadniona męczliwa na dwóch nogach szarada, której nie rozgryziesz, choćbyś go miodem smarował