Dzięki,(za uwagi również).Pozdr.

Od przeszłości się nie da uciec...zawsze ciągnie się cieniem... Pozdrawiam :)

Niespecjalnie mi się podoba ta nadmiernie rozstrzelona forma, bo nie widzę dla niej uzasadnienia, ale wiersz bardzo dobry.
Pozdro.

Kolaborant (patrz nagłówek wiersza) - z łacińskiego współpracownik - ten rzeczownik u nas w Polsce ma wyłącznie pejoratywny wydźwięk: to zdrajca, ten, który robi na dwa fronty, sprzedawczyk, co to dla ratowania skóry brata własnego jak ten Judasz pocałunkiem wskaże i na ukrzyżowanie wyda.

Z kim (z czym?) kolaboruje nasz Garmino? Z przyszłością, którą chce oszukać?

Noc, nocne nietoperze zaplątane w wonne kwiaty, skamieniałe drzewo - nie ma tu nic przypadkowego! - wszystko MÓWI o tym, że ta kolaboracja na naszych oczach (chociaż wszyscy śpią) już dawno się rozpoczęła - i w najlepsze jest kontynuowana.

Żeby przekupić nieubłagany los, idziemy na współpracę z systemem, z ludźmi, z samym czartem

...a było 40 wersów :).
Dziękuję za wszystkie opinie, pozdrawiam.