Brzemię

Ten pęd do władzy. Po co ją zdobywać,

Je­że­li i bez niej można dobro czynić.

Zdobyty bastion pozwala zażywać .

Wola wyborców, ciężka, aby ją dźwigać.

Protesty, zadymy, czy to nie okrzyk

Goryczy, co przenika do płuc i dławi .

Władza w aspektach żelaznego ramienia,

Wbija kule ogniste. We krwi się pławi.

Z bitew rejterują się przebiegłością,

Dłonią władzy maskują oczy wyborcom,

Immunitet biorą  za poręczenie,

Żeby bezkarnie trwonić ojczyste mienie.

Wróg ubrany w togę zstąpił na ziemię,

Z wagi Temidy urządza figle – migle.

Kruk nadal dziobie orła i rwie sztandar,

Neożelazna brama złowrogo furczy .