Kpiny sprawiają

że przy ziewaniu

chcę wyglądać świeżo i rześko.

Co innego niewygoda, nieszczęście

Ale nie...

Nie ma wojny, krucjat, jest pięknie.

Chciałbym krzyknąć przy ludziach

postawić brakującą kropkę.

Ale co z tego !

Pochlebne przesądy na tematy ogólne

strzegą porządku istnienia.

Są tacy co pożądają mojego ducha.

Ziemskie formy nie są bytami niebiańskimi.

Mój chromosom w cząsteczce człowieka

unosi się nad faktem

i basta.

Nie mogę być w pełni ludzkiej sapiencji

jak też minoderyjny, przeszywająco słodki

do wszystkich autorytetów i mędrców.

Chciałbym wycyganić fantastyczną cenę

dla myśli swobodnej.

Zaśmiecony umysł pełen hałasu

nie wybawi się na zewnątrz

bo przecież są cudowne rodzaje istnienia.

Obrzęd już skończony:

Snuję cudowne myśli.

Substytutem starzenia się

młodość.

Nie depczę ulic

nie ulegam plugawej żądzy.

Konstelacje żółtych świateł

latarni ulicznych

mają coś z nieskończoności.

Czapkę z daszkiem kładę na głowę.

Zapadam w stupor katatoniczny.