Gdzie ten głos, który powie wstań i walcz

Gdzie ta siła, która popchnie do przodu

Gdzie ten strach, który zagłuszy smutek,

że nie warto umierać młodo.

Gdzie się podziały momenty szczęśliwe,

Które dawały wytchnienie, nadzieję

Gdzie się zerwał ten śmiech łaskotliwy,

Który odpychał złej mocy pragnienie.

Gdzie ten głos, który we włosy Ci się wplątał

I do ucha szeptał wesoło,

Że życie to wielka przygoda

Nie warto umierać młodo

Czemu łudzimy się wszyscy

Patrzymy na świat bez umiaru,

Że zdobędziemy szczyty wszystkie,

Że wyjdziemy z tego koszmaru.

Głos ucicha, pragnienie zanika

Już tylko aparatury brzmienie

Walczymy z wiatrakami

Czy warto mieć zatem nadzieję?