idzie złota jesień rozrzuca liście wrzesień 

październik mieni się kolorami kosze grzybów 

w alejach parku rozrzucone wiersze słowo po słowie 

las szumi cicho pełno tu żołędzi brązu kasztanów 

zeszłoroczna jesień była inna jak każda nowa 

pani babiego lata pani szumu szuwarów 

szelestu liści na schodach w ogrodach owoców 

kolorowe soczyste zdrowe pachnące latem 

uciekam myślami do dni gdy zbierałem ziemniaki 

na polach szaro zielono od ozimych zbóż poplonu 

w dłoni z liściem dębu wspominam chwile pełne z dziadkami 

uśmiechu jednak czas wszystko zabiera rodzi się nowe