Sposób na apostazję

Przy okazji: trzech króli jest z czarnej dupy wziętych - czyli ze średniowiecza. Wystarczy zwykła logika: trzech króli przez pustynię za gwiazdką, do stajenki? Pieszo, na wielbłądach czy w lektykach? No, jeśli to by było trzech pastuchów: Kacper, Iwan i Teodor, to prędzej, tylko wtedy pisałoby się K+I+T, jak starożytny uszczelniacz do okien, ale króli? Cóż...  Z dupy wzięte jest mnóstwo czarnych frykasów, za które owce płacą przez całe życie, pragnąc dzięki nim wyschnąć na wiór, bo tylko takie coś przeciśnie się przez ucho igielne do raju. Życie wieczne jest najważniejsze. Po prostu trwanie. Tyle wiemy, prawda? Okoliczności są nieistotne, chyba, że to piekło, prawda? Zatem nieważne jak i gdzie, byle nie w piekle. Ale kiedy sam papież podaje, że piekła nie ma? O co tyle zachodu?

Do rzeczy: trwa pierwsza fala apostazji. Istnieją pewne utrudnienia z przyczyn naturalnych, ale ludzie skarżą się na przyczyny nienaturalne, takie jak uciążliwe gry wstępne z proboszczem, częste odroczenia aktu poza procedurą. Bywa, że dochodzi do słownych utarczek, a nawet szarpaniny. Zupełnie niepotrzebnie, bo czasy idą nowe, jak po Gutenbergu, tyle że ostrzej, bo Internet tańszy od książek i nawet ci, co nie mają czego żryć, z niego czerpią. To wyrafinowana strawa duchowa, którą jedni strawią, a drudzy się od niej posrają. Nie chcę Kościołowi podpowiadać w jego biznesie, tym bardziej, że ostatnio szło mu świetnie, ale w związku z falą apostazji i nieuchronnie nadchodzącymi kolejnymi falami dałoby się zarobić i na tym. Wystarczy przygotować oświadczenie do podpisu, stwierdzające, że wystąpienie z Kościoła unieważnia wszystkie sakramenty święte jakie przyjął klient oraz, że w każdym momencie ma możliwość powrotu po złożeniu stosownej opłaty za przyjęcie syna, córki marnotrawnych na łono Kościoła. Powiedzmy trzydzieści banknotów o najwyższym nominale. Marność za życie wieczne. No i prowizję dać ludziom za nawracanie.