jest we mnie wiersz - nie dla was.

nie dramatyzujcie -

on we mnie tylko, ze mnie.

świat ma głodne oczy i zęby -

ostre brzytwy; zachłanne języki.

a wiersz jest delikatny

niczym sarnie świece*,

płochliwy i nieśmiały

jak łezka liryki,

która sobie się dziwi

że stanęła w tłumie,

chociaż jej nie przytuli,

ani nie zrozumie.

więc niechaj tylko o was,

których nie pojmuję

i o tym jak was zgłębiać

niezmiennie próbuję.

*świece - w gwarze myśliwskiej - sarnie oczy