- A ja teraz o tym wam gadam,

Że ta wasza miotła, Iwanie Iliczu,

Do niczego się nie nadaje;

Jak podłogi zamiatam,

Cała chałupa pełna kurzu!

*A niech cię Bóg broni, Paraszeńko,

Tylko nie jedź do Pitera!*)

Tam są tacy urzędnicy,

Że w dzień jesteś u nich kucharką,

A w nocy pchają ci się do łóżka -

Całkiem jak te świnie!*

- A dokąd to na tym swoim koniu tak skaczesz, Sawwuszko? -

Woła pop do wioskowego pomagiera policmajstra

Na państwowej posadce.

- A z powrotem! do Kuźmińska po śledczego!

Któryś spośród tych z przodu idących

Zabił człowieka...

- Ach! Jaki to wielki grzech! Jaki straszny grzech!

*Aleś ty, Dariuszko, okropnie schudła!

- Toż ja nie wrzeciono, przyjacielu!

Jak tak na nim wartko nitki nawijasz,

Robi się coraz bardziej okrągłe,

A ja od rana do nocy tak wte i nazad

Jak ta oparzona latam jak rok długi...*

- Ejże, chłopcze, głupiutki mój chłopcze,

Taki obszarpany, parszywiutki,

Pokochałbyś mnie!

Mnie-sierotę ubogą,

Pijaną babę niczyją,

Szmatę staaa-reeeeń-kąąąąąą!...

1865

........................................................

*) nie jedź do Pitera - nie jedź do Sankt Petersburga;

UWAGA: dziwaczna interpunkcja przy tych nocnych pijanych dialogach to wynalazek samego Niekrasowa