Łyska czarna, zwinna kulka na jeziorze

nie ma piskląt, jajka wszystkie porwał wicher .

Perkoz nura dał, wypłynął - karmi młode.

Na tarasie wścibskie sójki łypią okiem.

Odleciały między jesionowe liście.

Liczy kasę nieopodal gdzieś kukułka.

A w szuwarach niestanny wiatru wyscig,

para wodna się unosi nad jeziorem.

Tak tu cicho, tak tu dziko... Tylko wędkarz

wodę miesza i o taflę bije wiosłem.

Ważki - panny roztańczone oczy cieszą.

Niepokoje codzienności w mech obrosły

i w nadzieje.