Zdecydowany przerost formy nad treścią.
Marzeń o pisaniu poezji nad tym tworkiem.

Utwór odmienny. Wyróżnia się zastosowaniem wielkiej litery poustawianej nietypowo jak na język polski i postrzegane jako błąd ortograficzny: dniLecz, uciekaWyraża, małaŁapiesz, itp.
I przede wszystkim ten efekt jest widoczny, pozostawiając na dalszym planie treść. Tym sposobem wywnioskowałam, że w owej chwili krzyczą znaki, które są najważniejsze w owej chwili. Zbitki słowne mają sprawiać wrażenie dynamiki?