Średniowieczny truizm goni za truizmem, jakby nie było żadnej wiedzy o nocnym życiu, życiu w ciemnościach, życiu równie bogatym i różnorodnym jak to dzienne! Biblijny Wszechmogący stworzył nie tylko Słońce, ale także miriady innych gwiazd, planet i tych planet księżyców, stworzył świat pełen nocnych owadów, nocnych kwiatów i nietoperzy, stworzył cały kosmos innych nocnych drapieżników, nocnych łowców i ich ofiar, świat nocnych tułaczy i wygnańców, stworzył nawet cud nocnych narodzin dzieciątka Jezus... ale stare, wciąż na nowo odgrzewane kotlety mają żywot wieczny!

Ależ tak! Słońce goni mrok, żywi zawsze żywią się światłem nieba, zaś martwi kryją w mrokach ciemności itd., itd.

(patrz cały ten archaiczny ciąg myślowy wyssany z palca)

i na jakąś własną autorską metaforykę w tej niestrawnej metafizyce już nie liczmy.

Tymczasem

jedna tylko historia Sztuki uczy, że gross artystycznych dokonań ludzkości to poplony mrówczej także nocnej twórczej pracy tak kompozytorskiej, jak literackiej, malarskiej i wszelakiej innej!

Atawistyczny zabobonny strach przed nocą to wyraz strasznej

- w XXI stuleciu po Chrystusie?? -

niewyobrażalnej ciemnoty

Nie bój się ciemności! Ciemność to dobowa codzienna składowa jasności!

Bójmy się

i jak ognia wystrzegajmy!

c i e m n o t y

brudne grypsy przyznały się do oszczerstwa

et cetera, et cetera


(patrz uważnie)


W tekście pełno takich /i tym podobnych/ bredni, bo nieoświecony, miast pilnie studiować "Pismo...", jedynie powiela /wyssane z palca/ zdanie innych swoich

równie /jak on/ nieoświeconych

ziomali