Nostalgicznie znakomite :)

Zaczyna się całkiem ładnie. Zapisem w słojach i pomniejszym zapisem pory roku nadpisanej przez żółte liście. Dalej w prologu opis zimy przez metaforę bieli pól.
To ładne, choć mało oryginalne. Podobnie jak szum drzew, w echu którego odnajdujemy dziką przyrodę.
Przyjmijmy, że to prolog do kolejnej odsłony.

A w niej zbitki zdań opisujące nostalgię za odeszłym.
Ogólnie całkiem ładnie, choć moje podniebienie łechcą wiersze mniej stagnacyjne.
Niemniej, przeczytałem z przyjemnością ten rodzaj kajecika przeszłych uczuć.
Befanie – Carewnie z pewnością podchodzi ten rodzaj pisania.
Ja preferuję bardziej żywiołowe.
Jerzy

Dziękuję za poczytanie i komentarze. Lubię takie swoje pisanie z kajecika.

Pozdrawiam serdecznie:)

Czemu Alchemiku zablokowałeś swoje teksty?