Podzielę się osobistymi spostrzeżeniami na temat społeczeństwa. Zauważyłem  że większość ludzi przedewszystkim poświęca dużo czasu i uwagi pracy zarobkowej. Jest to zrozumiałe,  ponieważ ma to związek z wszelkimi opłatami czy dokonywanymi zakupami. W obecnym systemie trudno byłoby żyć nie mając środków finansowych. Dlatego praca jest ważnym aspektem życia.  Ciężko pracując ludzie czekają na upragniony urlop żeby się odprężyć i odpocząć. Po urlopie znowu rzucają się w ,,wir ` pracy. Niektórzy mają  pasje czy hobby które chronią od życiowej rutyny. W ten sposób większość funkcjonuje. Niewiele jest ludzi którzy oddają się głębszym życiowym refleksjom. Chodzi o zadawanie sobie egzystencjalnych pytań. Niektórzy twierdzą że są bardzo zapracowani i nie mają na takie rzeczy czasu. Uważają że tego typu przemyślenia nie poprawią ich sytuacji materialnej.  Ich zdaniem tylko ,,nieroby` mogą sobie filozofować, natomiast pracowici ludzie nie mają na to czasu. Często się zastanawiam,  jak można tak bezrefleksyjnie przeżyć krótkie życie ? 

Chociaż ze świeckiego punktu widzenia niejeden człowiek prowadzi wartościowe życie, w gruncie rzeczy jest to jałowa egzystencja. Dlaczego można tak powiedzieć? Ponieważ z chwilą śmierci wraca do prochu i odchodzi w niepamięć. Niknie w morzu ludzkości i nie pozostawia po sobie trwałego śladu.