Kto w szkole uczy – cierpliwość ćwiczy.

Nerwy na wodzy – minuty liczy.

– Odpocznę w domu – Tak sobie marzą.

Chyba że własne dzieci nie dadzą.

Kto się w niej uczy – wiadomo, musi.

– Ile do dzwonka? – Myśl w sobie dusi.

– Kiedy dorosnę, nie wytkną błędów!

Nie przewiduje, że inne będą.