Ucho igielne

W początku czasów słoń mógł przejść przez ucho igielne 

Wędrując czuliśmy, wzrost do rozmiaru giganta

A ucho igielne stawało się coraz mniejsze

I znikało gdzieś w oddali za wirem błotniska

Wywar z grzechu i piaski pustynne złączone w  nurt

Spojrzenia zawężają fatamorgany cienie

Dzisiaj nawet nitkę przewlec przez ucho igielne

Nastręcza nam ogromny trud, pojawia się drżenie