Tekst 42 z 49 ze zbioru: Promyk świtu
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2024-11-22 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 90 |
Ucho igielne
W początku czasów słoń mógł przejść przez ucho igielne
Wędrując czuliśmy, wzrost do rozmiaru giganta
A ucho igielne stawało się coraz mniejsze
I znikało gdzieś w oddali za wirem błotniska
Wywar z grzechu i piaski pustynne złączone w nurt
Spojrzenia zawężają fatamorgany cienie
Dzisiaj nawet nitkę przewlec przez ucho igielne
Nastręcza nam ogromny trud, pojawia się drżenie
- jak powszechnie wiadomo -
NIE JEST wielbłądem
??