i nadchodzi czas pojednania, wybacza się 

ślepcom odkupiającym winki (R. Niemowlakiew 

przysięga, że już nigdy nie obrazi, F. K. Noworodczuk 

zarzeka się, że ostatni raz poszedł w tango). 

tak wiele dobrego dzieje się we mnie. 

choć, jak zawsze, widzialność dobra do słabej 

(chropowate określenie, jakie podchwyciłem 

z radiowej prognozy pogody, jest takie adekwatne!), 

chociaż ciągle podpisuje coraz bzdurniejsze ustawy 

nieobieralny, wieczny prezydent, 

samostanowione zło. 

ale ten czort nie jest skończonym cynikiem, 

nie powie z doklejonym uśmieszkiem komisanta, 

że `resztki mózgu na kierownicy i desce rozdzielczej 

wcale nie świadczą o wypadkowej 

przeszłości pojazdu`. 

on to de facto nachodzące na siebie obrazki: 

mężczyzna zlizuje barwy z kolorowanki, 

by zastąpić je własnymi, 

kilkulatek planuje włamywać się do domów, 

by zabierać bezwartościowe bibeloty, 

zamiast nich – zostawiać precjoza, 

ktoś mało widzialny śmieje się z czerni. 

w czerni.