PARADOKS

myślałem w środku najbezpieczniej

jak w stajni najcieplejsze boksy

z dala od wścibskich i przeciągów

podstępnych w liczne paradoksy

kroczyłem z dumą długie lata

zerkając na zwaśnione strony

i pewnie dotarłbym do celu

gdyby nie ciemność i zwodzony

most co ramiona słabe spuścił

więc szans nie miałem z takiej góry

zsunąć się zgrabnie bez uszkodzeń

w stalowy kościec wbić pazury

więc dzisiaj pluje mi do serca

niezwykle urokliwa pompa

koktajl co leczy i zabija

śmieszny paradoks w czułych członkach

wymiata krwinki szarpie włosy

pali wnętrzności i wywraca

wszystko co daje się wywrócić

bo przecież ze mnie ma pajaca

i pewnie dałbym za wygraną

na takiej zakichanej scenie

gdyby nie miłość do najbliższych

i wiara w rychłe uzdrowienie